Dag 73
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wil
13 Mei 2008 | Spanje, Sarria
DI 13 mei
Fonfria - Ramil - Triacastela - San Xil -Furela - Sarria, 26 km (113km)
13-05-2008
Hallo trouwe lezers,
Gisteravond hebben we met een diversiteit aan nationaliteiten aan een grote tafel gezamelijk gegeten, 40 man. Het eten was overvloedig en zeker ook de wijn. Maar ook hier kende de gezelligheid weer zijn grenzen en tegen 22.00 uur zocht eenieder langzaam toch zijn of haar bed op.
Een opmerkelijke, rustige nacht gehad. Terwijl ik mijn bedenkingen had gezien het grote aantal slapers. Tegen 6.00 uur word ik pas wakker. Omdat de druk op de ketel vrij hoog begon te worden, ben ik maar op gestaan. Tevens was ik me maar en kleed me aan. Thomas volgt me spoedig daarna.
Ik ben de hoes van mijn slaapzak kwijt. Er is nog nauwelijks licht op de slaapzaal en dat maakt het zoeken er niet gemakkelijker op. De volhouder windt ook dit keer en zeker als je je rugzak een keer helemaal uitlaat.
Een klein ontbijtje en dan gaat het weer de camiño op. Sarria, op een afstand van 26 km zal vandaag het doel zijn. Nauwelijks op pad of het begint te regenen. Galicië staat er om bekend. Daarom krijg je er wel een heel mooie, groene provincie voor terug. Ik ontmoet een Zuid-Afrikaan. Dat brengt voor het komende uur wat andere gesprekstof. Hij loopt de camiño samen met zijn nicht, ware het niet dat die is geblesseerd geraakt. Zij reist nu per bus vooruit en soms treffen ze elkaar nog, maar zeker in Santiago, hoopt hij. Maar hij geniet nu nog steeds met volle teugen.
Ramil staat bekend om zijn oude bijzondere eikenboom. De nodige foto´s worden er gemaakt. Onze aandacht wordt gevraagd door een Spanjaard die vanaf zijn balkon ons tracht duidelijk te maken dat de camiño zich splits in Triacastela: richting Sarria en richting Samos. Samos staat bekend om zijn Benedictijnenklooster. Maar daar er velen (zeer velen) daar naar toe gaan en de overnachtingen daar zeer beperkt zijn, is voor mij de keuze niet moeilijk. Alsof het leven van de Spanjaard er van afhangt, probeert hij mij er van te overtuigen, dat Samos een plaats is die niet gemist mag worden. En de camiño is 1 km korter! Maar morgen is hij 3 km langer als weer naar de officiële route moet worden teruggekeerd.
De regen houdt zo nu en dan even op en dan kan de poncho ook weer af. Dat geeft een hele opluchting, want de temperatuur is toch nog redelijk hoog. Onder de poncho is het vochtgehalte redelijk hoog geworden.
Eindelijk na 4 uur lopen, treffen we, net voor Furela, een cafeetje: onze koffie en noodzakelijke broodjes! De rust is voor mijn onderdanen een verwelkoming. Het is wel weer even werken om de stokbroden te verorberen. De bocadillos jamon krijgen van mij allemaal een 10. Groot en lekker!
De laatste 8 km naar Sarria. Opmerkelijk vandaag is de hoeveelheid rugzakloze pelgrims die op pad zijn. Hoe nieuw en schoon hun schoeisel er uitziet. Net voor Furel staat de bus gereed om deze pelgrims weer op te nemen en naar een volgend stuk van de camiño te brengen. Eenieder loopt de camiño op zijn eigen manier. Ik heb voor mijn manier gekozen.
We komen gelukkig droog in Sarria aan. Nog even een trap op van ongeveer 50 treden en dan staan we voor de refugio. De eerste vraag is of men internet heeft en de tweede of er een bed vrij is. Ik ben namelijk met vandaag mee, drie dagen achter. En ik wil jullie, trouwe lezers geen dag te kort doen. Ik sla er mijn vingers voor blauw.
We krijgen een kamer voor 4 personen. Deze andere twee zijn Duitse bekenden (v en m), althans van horen zeggen. We hadden al meer over hen horen vertellen, door andere Duitse pelgrims, maar nu ontmoeten wij hen pas. Waarschijnlijk ook Hape Kerkeling-pelgrims. Ik vraag ´t wijselijk maar niet.
Wel doen we samen de was. Dat betekent: we huren een wasmachine en droger voor 2,5 Euro de man en onze kleren zijn schoon en droog.
Dit is de eerste regenachtige hele dag in Galicië, terwijl nu om half 5 de zon weer te voorschijn komt. We hebben redelijk op ons gemak gelopen en zijn zonder noemenswaardige problemen om 14.00 uur in de refugio aangkomen. Het enige probleem wat ik nu heb, na het schrijven van de berichten van 3 dagen, is krampen in mij vingers. Het toetsenbord is van die kwaliteit dat ik me nu meer een carillonspeler voel dan een toetsenist!
Tot de volgende keer.
De groeten, Wil
Fonfria - Ramil - Triacastela - San Xil -Furela - Sarria, 26 km (113km)
13-05-2008
Hallo trouwe lezers,
Gisteravond hebben we met een diversiteit aan nationaliteiten aan een grote tafel gezamelijk gegeten, 40 man. Het eten was overvloedig en zeker ook de wijn. Maar ook hier kende de gezelligheid weer zijn grenzen en tegen 22.00 uur zocht eenieder langzaam toch zijn of haar bed op.
Een opmerkelijke, rustige nacht gehad. Terwijl ik mijn bedenkingen had gezien het grote aantal slapers. Tegen 6.00 uur word ik pas wakker. Omdat de druk op de ketel vrij hoog begon te worden, ben ik maar op gestaan. Tevens was ik me maar en kleed me aan. Thomas volgt me spoedig daarna.
Ik ben de hoes van mijn slaapzak kwijt. Er is nog nauwelijks licht op de slaapzaal en dat maakt het zoeken er niet gemakkelijker op. De volhouder windt ook dit keer en zeker als je je rugzak een keer helemaal uitlaat.
Een klein ontbijtje en dan gaat het weer de camiño op. Sarria, op een afstand van 26 km zal vandaag het doel zijn. Nauwelijks op pad of het begint te regenen. Galicië staat er om bekend. Daarom krijg je er wel een heel mooie, groene provincie voor terug. Ik ontmoet een Zuid-Afrikaan. Dat brengt voor het komende uur wat andere gesprekstof. Hij loopt de camiño samen met zijn nicht, ware het niet dat die is geblesseerd geraakt. Zij reist nu per bus vooruit en soms treffen ze elkaar nog, maar zeker in Santiago, hoopt hij. Maar hij geniet nu nog steeds met volle teugen.
Ramil staat bekend om zijn oude bijzondere eikenboom. De nodige foto´s worden er gemaakt. Onze aandacht wordt gevraagd door een Spanjaard die vanaf zijn balkon ons tracht duidelijk te maken dat de camiño zich splits in Triacastela: richting Sarria en richting Samos. Samos staat bekend om zijn Benedictijnenklooster. Maar daar er velen (zeer velen) daar naar toe gaan en de overnachtingen daar zeer beperkt zijn, is voor mij de keuze niet moeilijk. Alsof het leven van de Spanjaard er van afhangt, probeert hij mij er van te overtuigen, dat Samos een plaats is die niet gemist mag worden. En de camiño is 1 km korter! Maar morgen is hij 3 km langer als weer naar de officiële route moet worden teruggekeerd.
De regen houdt zo nu en dan even op en dan kan de poncho ook weer af. Dat geeft een hele opluchting, want de temperatuur is toch nog redelijk hoog. Onder de poncho is het vochtgehalte redelijk hoog geworden.
Eindelijk na 4 uur lopen, treffen we, net voor Furela, een cafeetje: onze koffie en noodzakelijke broodjes! De rust is voor mijn onderdanen een verwelkoming. Het is wel weer even werken om de stokbroden te verorberen. De bocadillos jamon krijgen van mij allemaal een 10. Groot en lekker!
De laatste 8 km naar Sarria. Opmerkelijk vandaag is de hoeveelheid rugzakloze pelgrims die op pad zijn. Hoe nieuw en schoon hun schoeisel er uitziet. Net voor Furel staat de bus gereed om deze pelgrims weer op te nemen en naar een volgend stuk van de camiño te brengen. Eenieder loopt de camiño op zijn eigen manier. Ik heb voor mijn manier gekozen.
We komen gelukkig droog in Sarria aan. Nog even een trap op van ongeveer 50 treden en dan staan we voor de refugio. De eerste vraag is of men internet heeft en de tweede of er een bed vrij is. Ik ben namelijk met vandaag mee, drie dagen achter. En ik wil jullie, trouwe lezers geen dag te kort doen. Ik sla er mijn vingers voor blauw.
We krijgen een kamer voor 4 personen. Deze andere twee zijn Duitse bekenden (v en m), althans van horen zeggen. We hadden al meer over hen horen vertellen, door andere Duitse pelgrims, maar nu ontmoeten wij hen pas. Waarschijnlijk ook Hape Kerkeling-pelgrims. Ik vraag ´t wijselijk maar niet.
Wel doen we samen de was. Dat betekent: we huren een wasmachine en droger voor 2,5 Euro de man en onze kleren zijn schoon en droog.
Dit is de eerste regenachtige hele dag in Galicië, terwijl nu om half 5 de zon weer te voorschijn komt. We hebben redelijk op ons gemak gelopen en zijn zonder noemenswaardige problemen om 14.00 uur in de refugio aangkomen. Het enige probleem wat ik nu heb, na het schrijven van de berichten van 3 dagen, is krampen in mij vingers. Het toetsenbord is van die kwaliteit dat ik me nu meer een carillonspeler voel dan een toetsenist!
Tot de volgende keer.
De groeten, Wil
-
13 Mei 2008 - 18:58
Carla:
Ha die Willem,
Het heeft je weer een stukje dichter bij de eindstreep gebracht. Wat gaat het snel nu, of is dit alleen maar het gevoel?? Gezellig dat je nu de tocht samen met Thomas verder kunt lopen. Geniet verder met volle teugen ook van de spaanse bocadillos, cervezas en vinos.
Ben trots op je en kom maar vlug naar huis!!
Goed rusten vanavond en voor morgen een fijne dag, ook de groeten aan Thomas.
Liefs van ons en van mij nog steeds dikke XXX -
13 Mei 2008 - 19:01
Carla:
Was ik toch de eerste.
ps.
Die meneer Gerard uit Dommelen vertrekt morgen vroeg om 07.30 uur per fiets. -
13 Mei 2008 - 19:12
Wil & Fieke:
We hebben de afgelopen 2 weken jouw tocht niet kunnen volgen. We zijn er eventjes tussenuit geweest voor 'n heerlijke vakantie in ons mooie Limburg waar we de afgelopen week het mooiste weer van Europa hebben gehad. Toch bijzonder om dan te lezen dat jij in het mooie Spanje de afgelopen dagen het nodige nat over je heen hebt gekregen. Maar we lezen ook dat je met volle teugen geniet en vooral ook met rasse schreden jouw einddoel nadert. Trouwens ook hele mooie plaatjes! Veel succes en plezier op het laatste stuk(je)! Groetjes Wil & Fieke -
13 Mei 2008 - 19:27
Lawrence Spierings:
Beter krampen in de vingers dan in de benen!
Veel succes met je reis! -
13 Mei 2008 - 19:59
Sip En Gonnie:
hallo wil`
We hebben weer genoten van je reisverslagen en hopen dat de laatste 113 kilometers probleemloos mogen verlopen.
Het ga je goed en gauw tot ziens.
groetjes. -
13 Mei 2008 - 20:04
Wim En Maria:
Ha, Willem,
Nog 113 km te gaan..dat is nog ca 5% van het totaal.Omgerekend naar "Handel-km's"ben je nu bij cafe het wandelpark. D.w.z. bijna bij het "Ouw Spoor"
De klokken van de Nicolaas gaan luiden....en wij luiden nu in gedachten die van de kathedraal van Santiago......
Veel succes nog tijdens deze laatste meters.
Liefs en XXX
Wim en Maria.
-
13 Mei 2008 - 20:22
Edith:
erg leuk je verhaal weer te lezen omdat ik er ook allemaal geweest ben en het zo herkenbaar is ................ ja ja die rugzakloze pelgrims met hun mooie schoenen en als ze een rugzakje dragen is de schelp haast groter dan het zakje / ben ook al de pinpas pelrgims tegen gekomen heb het goed verder .
edith . -
13 Mei 2008 - 21:00
Hans:
Hoi Wil
Het toetsenbord doet me denken aan de oude typemachine bij de broeders in Handel. Tezamen met Theo van Beek(hij las voor) en ik typte werden de misintenties op zaterdagmiddag na binnenkomst uitgewerk. Dit als tezamen met vermoeide onderdanen, een heerlijk glas ijskoud water en eventueel nog een kuukske. Wij werden in de goei kamer met Perzich tapijt geplaatst aan een degelijke eiken tafel want zo'n oude machine schudde hevig met het nodige lawaai. Toen ontvingen een en ander nog op vloeikes, viltjes, papiertjes, tesnuzziks(schoon gelukkig) en losse kaartjes. Tijden veranderen en over enige weken kun je tezamen met Henny en/of Joland weer uitzien naar een traditioneel ritueel. Nu echter met eigentijdse laptop en printer. Je merkt al dat de kriebels bij ons gestart zijn.
Succes met de laatste loodjes en wij kijken uit naar een herreniging en een spoedig weerzien. Maar daarin zijn wij niet de enigen. Alle goeds en geniet nog van de Bocadillos de Jamon. (alleen in Spanje zijn ze op deze wijze te verkrijgen)Groeten,
De Sic
PS. Op 29 mei as. gaan we e.e.a weer verkennen, voorbereiden en afspreken.
De kibbeling bewaren we voor maandag de 23e zodat we ouderwets kunnen genieten van elkaars knoflooklucht.... -
13 Mei 2008 - 21:33
Henri En Maria:
Hoi Wil
Nu komt Santigo wel heel dicht bij, geniet van deze laatste dagen en we hopen dat het weer ook wat mee werkt regen heb je genoeg gehad
Zondag spraken we Gerard van der Velden, hij vertrekt inderdaad woensdag op de fiets hij wil tussen de 50 en 80 km per dag fietsen en hij gaat geen site bijhouden
Nog even volhouden Wil en dan zit je lange reis erop
Groetjes Henri en Maria -
13 Mei 2008 - 23:40
Mijlpaal:
2200km -
14 Mei 2008 - 04:38
Ralfke:
Hey papa... Nog 113 km... moet een peuleschilletje zijn voor je.....
Mis je papa...tot gauw..
Liefs je zoontje en de bereboot !!. -
14 Mei 2008 - 06:17
Leo En Gonnie,:
Hallo Wil,
Jammer dat onze "leesbron" over enkele dagen leeg gaat staan. We waren er zo aan gewend om iedere dag je fantastische verhalen te mogen lezen.Waarom loop je niet na Santiago meteen door naar Fatima dan kunnen we nog enkele weken genieten en jij kunt dat zien als een uitloop periode of een afcickprogramma op de 2400 km? Of is dit geen goed voorstel?
In ieder geval heel veel succes met de laatste loodjes.
Groeten,
Gonnie en Leo van de Ven -
14 Mei 2008 - 07:21
Jan En Francien:
Hoi Wil, kun je ook niet terug lopen? (Sorry Antonet) Dan hebben wij 80 extra dagen om te lezen.:-) We gaan dit echt missen, maar wensen je ook weer snel en gezond thuis. Geniet nog van het laatste deel van je tocht. Bedankt voor je prachtige verhalen, het was een waar genoegen om zo een klein beetje op je schouder mee te mogen reizen. Groet Francien en Jan -
14 Mei 2008 - 08:02
Gabi:
Dag lieve papa, joepie net een sms-je van jou: nog 100 km! Blijf genieten!
Dikke kus van ons XXX -
14 Mei 2008 - 08:12
E-L Et M-J.:
Willem ga het laatste stuk met veel zegen, weinig regen en een blij hart.
Nog even,
Câlins,
Marie-Jehan. -
14 Mei 2008 - 09:15
Dorry En Frans:
Beste Wil, we gaan een weekje op vakantie en kunnen zodoende je camino waarschijnlijk niet meer dagelijks volgen. Zodra we weer thuis zijn zit jij hopelijk met je veel gepijnigde onderdaantjes omhoog op een terrasje in Santiago en zullen we de laatste verhalen met veel plezier lezen. We wensen je nog veel devotie voor de laatste dagen en bidden een beetje met je mee. -
14 Mei 2008 - 09:21
Hetty:
Lieve Wil
Ik blijf je bewonder,en het verwondert mij telkens weer hoe jij zelfs de moeilijke momenten zo positief weet te beschrijven,geweldig!!!!!!!!!!!!veel liefs Hetty -
14 Mei 2008 - 09:45
Pieter:
Ha Wil,
Bedankt voor de blauwe vingers want de verhalen willen we niet missen, al lijkt het erop dat je toch aan het laatste hoofdstuk bent begonnen. We gaan natuurlijk uit van een "Happy end". Succes met de laatste lootjes en een geweldige intocht gewenst. -
14 Mei 2008 - 09:45
Rebecca:
Hoi Wil,
Het einde van de tocht in zicht. Knap hoor!!! Wij blijven ons petje maar afnemen voor jou...! Geniet ervan!
Groetjes van de 'verbouwers',
Rebecca, Rob, Dave & Kevin -
14 Mei 2008 - 10:04
Karl Van Den Plas:
Hallo Wil,
Heb hier Frans op de koffie en die bracht mij op de hoogte van je prachtige prestatie.
Proficiat met je onderneming.
groetjes
Karl
vandenplas@skynet.be -
14 Mei 2008 - 13:58
Conny:
Hallo Wil,
De laatste loodjes... hopelijk worden ze niet zwaar en zijn de weergoden je welgezind. We zullen je verhalen over een paar dagen moeten missen.Respect voor je tocht, je uithoudingsvermogen, je verhalen. Ik ervaar het als heel bijzonder dat je zoveel gedachten en ervaring met ons wilt delen.
groetjes,
Conny -
15 Mei 2008 - 06:05
Ralfke:
Hey papa, leuk dat ik je gister even aan de lijn had..!!
Liefs je zoontje x....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
