Dag 61

DO 1 mei, Hemelvaartsdag
Burgos - Tardajos - Rabé de las Calzadas - Hornillos del Camino, 21 km (456km)

1-05-2008
Hallo trouwe lezers,
John en ik hebben besloten een gedeelte van de voormiddag in Burgos te blijven en tegen 12.00 uur onze camino weer op te pakken. Ik wil graag naar de mis in de kathedraal Santa Maria en die daarna ook nog even bezichtigen. En misschien nog een stukje van de stad zelf.
Na een provisorisch ontbijtje lopen we richting centrum, richting kathedraal. Eerst een kop echte koffie, want daar is behoefte naar. Het is wel vroeg voor het terras, maar wat let ons. Om 9 uur is de mis in een kapel van de kathedraal. Meerdere pelgrims hadden waarschijnlijk dezelfde gedachte als wij, want we zien vele bekenden. Echter wij hebben onze rugzak op de refugio achtergelaten die om 12.00 uur weer opengaat, dus geen gesleep door de stad. In vogelvlucht gaat het na de mis door een gedeelte van de stad om nog wat mee te pikken. Tegen 11.00 uur weer terug en gelukkig de refugio is al open. Rugzak om en we gaan weer op pad. Buiten Burgos loop ik in mijn eigen tempo alleen door en zal om 13.00 uur stoppen. Dan zullen we gezamelijk wat eten en koffie drinken.
Zo heel bijzonder is de weg niet. Eerst een paar snelwegen omzeilen, eronder doorkruipen en dan gaat het pas echt goed op weg. De zon staat hoog aan de hemel, maar de koude wind is nog steeds niet weg, die je echt merkt als de zon achter een wolk verdwijnt.
Iets over één uur komt John aanlopen op de brug, waar ik gestopt ben. Goed ingeschat. Net voor Tardajos gaan we op een bankje ieder zijn eigen inwendige mens versterken. Ondertussen is Thomas, een Duitse pelgrim, die we al een paar keer onderweg ontmoet hebben ons achterop gelopen. Hij is nu alleen, omdat zijn maten te snel voor hem gingen. Thomas eet wat tomaatjes van John en stapt dan weer op.
Ons brood is op en het gaat weer verder. Er is nog 10 km te gaan. Ik neem John´s paspoort weer en loop in mijn eigen tempo door. In Rabé-de-las-Calzadas staat Thomas bij een bron water bij te vullen. Gezamenlijk lopen we verder. Het tempo is goed voor ons tweeën. Het wordt nu echt vlakker met nu en dan een klein klimmetje, maar ook eentoniger. Ik denk toch dat we het geluk van het voorjaar hebben, dat alles nog mooi groen is. Dit zal hier wel allemaal erg verdord zijn in de hete Spaanse zomer. Net voor Hornillos een venijnig klimmetje, maar de afdaling mag er ook zijn, in zekere zin nog vervelender. Thomas kan met zijn twee elektriciteitsbuizen als stokken goed uit de voeten. Zijn echte stokken zijn op de luchthaven verloren gegaan. Maar hij vindt het voortreffelijk zo.
Om kwart voor 4 komen we bij het pleintje bij de kerk in Hornillos. Een bekende van Thomas vertelt hem, dat alle refugio´s vol zijn. Dat kan dus een probleem worden, want de volgende plaats ligt op 10 km afstand. Toch zelf maar eens proberen. Goed gedaan, want inderdaad de albergue-houder heeft nog wat voor ons, als we om 3 plaatsen vragen. Hij neemt ons mee naar een sporthal, waar hij 3 bedden voor ons neer zet. Douche, toilet bij de hand en de andere faciliteiten in de refugio. Mooi geregeld! Even John bellen dat we een sporthal voor hem afgehuurd hebben. Tegen half 6 is hij er. Hij heeft een probleem met zijn rugzak, vandaar dat het de laatste kilometers niet zo snel ging. Hij besluit dan ook om morgen zijn rugzak weer met het transport naar de refugio te laten brengen. Dan zal hij morgen daar een en ander nader bekijken, reorganiseren en er mogelijk wat uithalen. We drinken samen eerst nog een biertje en brengen dan zijn spullen naar zijn bed. Om 18.00 uur gaat de bar open, waar men ook een pelgrimsmenu serveert voor 8,5 Euro inclusief de wijn. Met enkele andere pelgrims, waaronder Thomas, gaan we gezellig eten. Het is een overvloedig menu. Ik heb er werkelijk voldoende aan. En met nog twee flessen wijn met ons vieren hebben we weer genoeg brandstof voor morgen. Opmerkelijk is dat John en ik de enige twee Nederlanders zijn in de afgelopen drie dagen van de groep pelgrims, die we regelmatig weer ontmoeten. De groep bestaat voornamelijk uit Duitsers, Oostenrijkers, Engelsen, Amerikanen en een enkele Deen. Maar wel een gezellige boel. Na de inkopen voor morgen gaan we om half negen naar bed om uit te rusten voor de etappe voor morgen. In de sporthal zijn inmiddels nog zo´n 20 pelgims meer neergestreken. Er wordt niet meer gesport, maar geslapen.

Tot de volgende keer.
De groeten, Wil