Dag 21
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wil
25 Maart 2008 | Frankrijk, Vézelay
ZA 22 maart
Vézelay, 0 km
22-03-2008
Hallo beste leesvrienden,
Voor het eerst heb ik overnacht in een refugio, genaamd Béthanie. Een gebouw met verschillende kamers, waarbij het mannelijk en vrouwelijk geslacht strikt gescheiden wordt gehouden. Aangezien de mannen in de grote meerderheid zijn, is daar een gebrek aan plaats. Ik ben ondergebracht op kamer 21, met vier anderen. Een Belg Jean, en drie Nederlanders, Kees, Frits en Marten. Voor het eerst in 20 dagen wennen aan het met meerderen slapen. Gedeeltelijk loopt ieder de Camino en ieder zijn eigen weg, ieder heeft zijn eigen route.
De slaapplaatsen zijn op de eerste (v) en tweede (m) etage. Elke etage is voorzien van 2 douches en 2 toiletten. Beneden een gezamenlijke keuken waar eenieder zijn gang kan en mag gaan. Mijn eerste kennismaking met meerderen om de dag en nacht door te brengen.
Ik ben vanmorgen om vier uur wakker geworden toen iemand naar het toilet ging. De regen klettert op het dakraam. Rob de Nijs? Ik slaap weer in, maar om kwart voor zeven houd ik het voor gezien en ik ga eruit. Na ’t gebruikelijk ritueel eerst ontbijten. Ik wil vandaag naar Avallon om te kijken of mijn postpakket er is. Om half 10 ben ik zo ver. Even informeren of er een bus loopt. De afstand is wel 15 kilometer. Geen bus! Ik loop naar St. Père toe en ga liften. De eerste duim omhoog laat al een auto stoppen. Engels sprekende heer nodigt me uit en ik ga richting Avallon. Het gesprek loopt prettig.
Ondertussen belt ’t thuisfront met een luid gezang. Leuk is dat! In Avallon aangekomen kan ik met dezelfde persoon over een uur weer terugrijden als ik op een afgesproken plek zal staan. Uitstekend, beter kan het niet. Als ik naar het postkantoor loop, rijdt mijn 'taxi' weg. Ik zie dat de auto een Duits kenteken heeft. Dus een Engels sprekende Duitser hier in Vézelay. Hoe kun je het treffen.
Pakketje is er en wordt onmiddellijk geretourneerd met mijn spullen die ik niet meer nodig heb. Bij mijn ontvangen spullen zit ook een korte broek. Buiten sneeuwt het dat ’t een lust is! Voorlopig nog niet nodig. Op de afgesproken plek word ik weer opgehaald. De Duitser komt elk jaar met Pasen naar Vézelay. Hij brengt me zelfs terug naar Vézelay. Het kan niet op. Eén van de kamergenoten die vanmorgen vroeg vertrokken is, is na twee pogingen teruggekomen. Hij verdwaalde steeds weer en heeft nu besloten om, na 15 km pogingen, maar weer naar huis te gaan. Zo kan ’t ook.
Ik doe mijn foerage inkopen en zorg er op tijd voor dat de inwendige pelgrim weer goed verzorgd wordt. Ik haal mijn stempel om ook Vézelay in mijn paspoort te hebben staan. In de sneeuw natuurlijk. Ik eet nu nog wat en ga me voorbereiden op de dag van morgen. Rugzak gereed maken en dergelijke want ik wil wel om 7 uur aanlopen: Eerste Paasdag. Geen eieren zoeken dit jaar.
Tot morgen.
De groeten, Wil
Vézelay, 0 km
22-03-2008
Hallo beste leesvrienden,
Voor het eerst heb ik overnacht in een refugio, genaamd Béthanie. Een gebouw met verschillende kamers, waarbij het mannelijk en vrouwelijk geslacht strikt gescheiden wordt gehouden. Aangezien de mannen in de grote meerderheid zijn, is daar een gebrek aan plaats. Ik ben ondergebracht op kamer 21, met vier anderen. Een Belg Jean, en drie Nederlanders, Kees, Frits en Marten. Voor het eerst in 20 dagen wennen aan het met meerderen slapen. Gedeeltelijk loopt ieder de Camino en ieder zijn eigen weg, ieder heeft zijn eigen route.
De slaapplaatsen zijn op de eerste (v) en tweede (m) etage. Elke etage is voorzien van 2 douches en 2 toiletten. Beneden een gezamenlijke keuken waar eenieder zijn gang kan en mag gaan. Mijn eerste kennismaking met meerderen om de dag en nacht door te brengen.
Ik ben vanmorgen om vier uur wakker geworden toen iemand naar het toilet ging. De regen klettert op het dakraam. Rob de Nijs? Ik slaap weer in, maar om kwart voor zeven houd ik het voor gezien en ik ga eruit. Na ’t gebruikelijk ritueel eerst ontbijten. Ik wil vandaag naar Avallon om te kijken of mijn postpakket er is. Om half 10 ben ik zo ver. Even informeren of er een bus loopt. De afstand is wel 15 kilometer. Geen bus! Ik loop naar St. Père toe en ga liften. De eerste duim omhoog laat al een auto stoppen. Engels sprekende heer nodigt me uit en ik ga richting Avallon. Het gesprek loopt prettig.
Ondertussen belt ’t thuisfront met een luid gezang. Leuk is dat! In Avallon aangekomen kan ik met dezelfde persoon over een uur weer terugrijden als ik op een afgesproken plek zal staan. Uitstekend, beter kan het niet. Als ik naar het postkantoor loop, rijdt mijn 'taxi' weg. Ik zie dat de auto een Duits kenteken heeft. Dus een Engels sprekende Duitser hier in Vézelay. Hoe kun je het treffen.
Pakketje is er en wordt onmiddellijk geretourneerd met mijn spullen die ik niet meer nodig heb. Bij mijn ontvangen spullen zit ook een korte broek. Buiten sneeuwt het dat ’t een lust is! Voorlopig nog niet nodig. Op de afgesproken plek word ik weer opgehaald. De Duitser komt elk jaar met Pasen naar Vézelay. Hij brengt me zelfs terug naar Vézelay. Het kan niet op. Eén van de kamergenoten die vanmorgen vroeg vertrokken is, is na twee pogingen teruggekomen. Hij verdwaalde steeds weer en heeft nu besloten om, na 15 km pogingen, maar weer naar huis te gaan. Zo kan ’t ook.
Ik doe mijn foerage inkopen en zorg er op tijd voor dat de inwendige pelgrim weer goed verzorgd wordt. Ik haal mijn stempel om ook Vézelay in mijn paspoort te hebben staan. In de sneeuw natuurlijk. Ik eet nu nog wat en ga me voorbereiden op de dag van morgen. Rugzak gereed maken en dergelijke want ik wil wel om 7 uur aanlopen: Eerste Paasdag. Geen eieren zoeken dit jaar.
Tot morgen.
De groeten, Wil
-
25 Maart 2008 - 21:03
Den Hoef:
Hoi Wil, ondanks dat je er een tijdje tussenuit bent, willen wij je natuurlijk graag op de hoogte houden van onze buurtactiviteiten, zodat je als penningmeester toch nog 'n oogje in het zeil kan blijven houden ;-) Afgelopen zondag was er natuurlijk weer het jaarlijkse paaseieren zoeken waarbij wij weer de echte paashaas hebben kunnen strikken. Daags ervoor zijn we met een aantal kinderen naar het atelier geweest waar menig kunststuk de weg naar Dommelen heeft gevonden. Kijk voor de resultaten maar snel op denhoef.spaces.live.com
Groeten van het Bestuur -
25 Maart 2008 - 21:13
Wil Zv Jean D' Arc:
Willem, Willem, Willem toch,
Dagen hebben we tevergeefs naar je verslag uitgekeken. Zou er iets gebeurd zijn? En nu plots, daar ben je weer.Nooit geweten dat jij zo lang last van een verjaardagskater kunt hebben.
Nu je weet waar je plaats is op de mennekeskamer of bij de vrouwtjes, kan ik gerust weer verder met mijn leven.
Kerstfoto's maken.
Het ga je goed en groet aan Antonet.
Wil, je Lourdes-makker -
25 Maart 2008 - 21:32
Alex Van De Ven:
Beste Wil,
Met genoegen blijf ik je steeds volgen. Ik lees ook dat je af en toe barre tochten hebt. Afgelopen Paaszaterdag heb ik ook een barre tocht gehad. Ik heb samen met mijn dochter Annick de Kennedymars gelopen in Sittard, 80 km lang. 's Morgens om 5 uur vertrokken, de eerste 3 uur alleen maar regen. Later wat opklaring, maar het bleef erg koud (tussen de 0 en 2 graden) en er was een hele strakke wind. Bij elke stop (denk aan Handel) moesten we gewoon van de kou naar binnen om te eten,te drinken en op te warmen. Ook geregeld een sneeuwbui gehad. Binnen de 80 km hebben we 3 landen aangedaan (Limburg, Duitsland (de zelfkant) en Belgie). Na ruim 17 uur werden we met muziek binnengehaald in de sporthal van Sittard.
Ik begrijp nu weer eens een keer goed wat je elke dag meemaakt. Hopelijk slaat het weer een keer om, zodat je je korte broek aan kunt doen. Heel veel succes verder, maar vooral geniet ervan.
Groeten, Alex van de Ven -
25 Maart 2008 - 21:32
Rebecca:
Hoi Wil, blij weer wat van je te horen. Door een beangstigend voorval betreffende de gezondheid van mijn vader, geheel onverwachts afgelopen 1e paasdag, ben ik misschien wel extra opgelucht om weer een bericht van jou te kunnen lezen. Met m'n vader gaat het gelukkig weer goed, naar omstandigheden. We zijn ons in ieder geval wel 'rotgeschrokken" en nog niet geheel gerust, maar goed. Volgende week woensdag mag hij gelukkig al (...?!)terug naar de cardioloog.
De verbouwing loopt hier redelijk volgens planning. De eerste anderhalve maand (van de viereneenhalve maand) zit er op. Toch denk ik niet dat ik het erg zal vinden als we straks klaar zullen zijn...
Nou succes maar weer met je "droomreis" (ik blijf het geweldig knap vinden!!!)en graag weer tot je volgende mooie verhalen.
Groetjes van,
de mama van Dave & Kevin -
25 Maart 2008 - 22:01
Henk En Riet:
Blij weer iets te lezen.
Heb vandaag wel 10 keer gekeken of er al weer iets stond.
Je verwent ons wel,kijk heel erg uit naar je fijne verhalen.
Hoop dat het weer wel iets beter word voor je,dan kan die korte broek fijn aan.
Groetjes en tot kijk -
26 Maart 2008 - 16:33
E-L Et M-J.:
Stoere Neef,
We hopen dat Vézelay je heeft gegeven wat je er van verwachte. Wij komen er graag.
We genieten van je relaas.
Un baiser,
Maire-Jehan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
