Dag 13
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wil
14 Maart 2008 | Frankrijk, Parijs
VR 14 maart
Bar le Duc - Combles - Trémont -Robert Espqgne - Trois Fontaines - Baudonvilliers - Chancenay - St Dizier, 33km
Hallo beste lezers,
Voor ik met het verslag begin even wat geschiedenis. Bar le Duc ligt aan het begin van de weg naar Verdun. Daar waar in '14 - '18 een vreselijke oorlog is uitgevochten. Vanaf Bar le Duc werden de nieuwe troepen aangevoerd en het ontving de slachtoffers, al dan niet levend terug over de weg van Verdun. Vele soldaten vanaf 16 jaar gingen naar het front. Bij aankomst was hun hun broek bruiner van binnen dan van buiten. Van de verhalen wisten zij wat er ging gebeuren. Honderd duizenden zijn er dood afgevoerd. Elke weg in Frankrijk draagt een nummer. Kadestraal heeft deze weg het nummer N35. Maar dat vind je niet terug op de weg. Ter ere van de slachtoffers draagt deze weg geen nummer maar wordt "Voie Sacré" genoemd. En waarom vertel ik dat? Wel eergister is op 110 jarige leeftijd de laatste frontsoldaat uit die oorlog gestorven. Nu is voor Frankrijk en de Fransen deze oorlog pas geschiedenis!
Ik ben vanmorgen na het ontbijt naar het begin van de Voie Sacré gegaan. Daarna nog even naar de kerk St Etienne. Daar ligt ook nog een geschiedenis met ons vorstenhuis. Eén van de voorvaderen van de familie uit Soestdijk staat daar als een standbeeld in de kerk. Zijn leven is discutabel geweest en Bernhard zal de geschiedenis ook wel gelezen hebben. En zo heeft hij scheef leren schaatsen. Echter hem heeft het enkel zijn uniform gekost, dat hij uit moest doen. Deze voorvader hier ook nog zijn huid! Hij staat daar fier in zijn skelet op een voetstuk en zelfs nog een arm in de hoogte geheven. Denis en Anne hebben me tot buiten Bar le Duc gebracht en ik ben na afscheid over een stukje D901 op de D3 overgegaan naar Combles en Barrois. Via Tremont mijn weg gezocht naar Robert Espagne. Dat valt niet mee. Daar ook even de voedselvoorraad aangevuld. Ik vind de weg naar Trois Fontain, een mooie weg weer door het bos. De klok van de kerk begroet me als ik daar om 12 uur aankom en het Angelus luidt. Ik besluit om de inwendige pelgrim wat te gaan geven. Een mooi plaatsje bij een telefooncel op een kruising wordt mijn stekkie. Ben net begonnen word ik aangesproken door een heer uit het aangelegen huis. Of ik binnen wil komen om uit te rusten, een cidertje te drinken en wat in een boek te schrijven. Hij blijkt ook pelgrims onderdak te verlenen en houdt daarom een boek bij. Natuurlijk wil ik dat wel. Maar er is een levens grote hond daar. "Nina doet niets!" kan hij wel zeggen, maar de hond moet toch weg. Ik zit aan de tafel mijn verhaal te schrijven en ik voel de natte snuit van Nina in mijn kruis. Bewegenloos blijf ik zitten. Een hap en ik kan naar de Wiener Sängerknaben. De man begrijpt dat Nina onder de tafel zit en roept haar tot de orde. Poeh, even diep adem halen. In de ogen van Nina lees ik dat ze iets gemist heeft. Hoe kan ze het raden?
Een volgende cider sla ik af, maar koffie wil ik wel. Nog even gezellig praten en een aanbod om de nacht te blijven sla ik ook af. Ik wil door.
Helaas neem ik, na een bezoek aan een oude abdij de verkeerde weg, omdat ik via een andere uitgang op de doorgaande weg sta. Vergissing. Is menselijk toch. Maar ik kom er 10 km later pas achter als ik aan een boer vraag waar ik me precies bevind. Goed, tijd voor de MP3 speler en met Corry Konings de heuvel op en met Dolly Parton er af. Zo houd ik het ritme er in. Bij Baudonvilliers aangekomen zie ik dat het nog 8 km naar St Dizier is! Dat valt echt tegen. Ik moet sluiten want de winkel gaat dicht!
Tot morgen!
De groeten, Wil.
Bar le Duc - Combles - Trémont -Robert Espqgne - Trois Fontaines - Baudonvilliers - Chancenay - St Dizier, 33km
Hallo beste lezers,
Voor ik met het verslag begin even wat geschiedenis. Bar le Duc ligt aan het begin van de weg naar Verdun. Daar waar in '14 - '18 een vreselijke oorlog is uitgevochten. Vanaf Bar le Duc werden de nieuwe troepen aangevoerd en het ontving de slachtoffers, al dan niet levend terug over de weg van Verdun. Vele soldaten vanaf 16 jaar gingen naar het front. Bij aankomst was hun hun broek bruiner van binnen dan van buiten. Van de verhalen wisten zij wat er ging gebeuren. Honderd duizenden zijn er dood afgevoerd. Elke weg in Frankrijk draagt een nummer. Kadestraal heeft deze weg het nummer N35. Maar dat vind je niet terug op de weg. Ter ere van de slachtoffers draagt deze weg geen nummer maar wordt "Voie Sacré" genoemd. En waarom vertel ik dat? Wel eergister is op 110 jarige leeftijd de laatste frontsoldaat uit die oorlog gestorven. Nu is voor Frankrijk en de Fransen deze oorlog pas geschiedenis!
Ik ben vanmorgen na het ontbijt naar het begin van de Voie Sacré gegaan. Daarna nog even naar de kerk St Etienne. Daar ligt ook nog een geschiedenis met ons vorstenhuis. Eén van de voorvaderen van de familie uit Soestdijk staat daar als een standbeeld in de kerk. Zijn leven is discutabel geweest en Bernhard zal de geschiedenis ook wel gelezen hebben. En zo heeft hij scheef leren schaatsen. Echter hem heeft het enkel zijn uniform gekost, dat hij uit moest doen. Deze voorvader hier ook nog zijn huid! Hij staat daar fier in zijn skelet op een voetstuk en zelfs nog een arm in de hoogte geheven. Denis en Anne hebben me tot buiten Bar le Duc gebracht en ik ben na afscheid over een stukje D901 op de D3 overgegaan naar Combles en Barrois. Via Tremont mijn weg gezocht naar Robert Espagne. Dat valt niet mee. Daar ook even de voedselvoorraad aangevuld. Ik vind de weg naar Trois Fontain, een mooie weg weer door het bos. De klok van de kerk begroet me als ik daar om 12 uur aankom en het Angelus luidt. Ik besluit om de inwendige pelgrim wat te gaan geven. Een mooi plaatsje bij een telefooncel op een kruising wordt mijn stekkie. Ben net begonnen word ik aangesproken door een heer uit het aangelegen huis. Of ik binnen wil komen om uit te rusten, een cidertje te drinken en wat in een boek te schrijven. Hij blijkt ook pelgrims onderdak te verlenen en houdt daarom een boek bij. Natuurlijk wil ik dat wel. Maar er is een levens grote hond daar. "Nina doet niets!" kan hij wel zeggen, maar de hond moet toch weg. Ik zit aan de tafel mijn verhaal te schrijven en ik voel de natte snuit van Nina in mijn kruis. Bewegenloos blijf ik zitten. Een hap en ik kan naar de Wiener Sängerknaben. De man begrijpt dat Nina onder de tafel zit en roept haar tot de orde. Poeh, even diep adem halen. In de ogen van Nina lees ik dat ze iets gemist heeft. Hoe kan ze het raden?
Een volgende cider sla ik af, maar koffie wil ik wel. Nog even gezellig praten en een aanbod om de nacht te blijven sla ik ook af. Ik wil door.
Helaas neem ik, na een bezoek aan een oude abdij de verkeerde weg, omdat ik via een andere uitgang op de doorgaande weg sta. Vergissing. Is menselijk toch. Maar ik kom er 10 km later pas achter als ik aan een boer vraag waar ik me precies bevind. Goed, tijd voor de MP3 speler en met Corry Konings de heuvel op en met Dolly Parton er af. Zo houd ik het ritme er in. Bij Baudonvilliers aangekomen zie ik dat het nog 8 km naar St Dizier is! Dat valt echt tegen. Ik moet sluiten want de winkel gaat dicht!
Tot morgen!
De groeten, Wil.
-
14 Maart 2008 - 18:24
Jan En Annie:
ha die Willem hoe gaat het er mee? Heb je nog last van je voeten? Jan is op de uitslag geweest in het ziekenhuis.En wat dacht je ja hoor hernia maar ze doen er niets aan.Heb je ook foto,s gemaakt.Kijk elke dag uit naar je mailtje Ik zou zeggen voor straks welterusten en morgen gezond weer op. Wil ik zou zeggen wandel ze en tot horens gr Jan Annie -
14 Maart 2008 - 18:46
Jan Wolterink:
Beste Wil, volgens jouw berichten ben jij nog steeds onderweg, wat een prestatie. Zeker als rugzakautomobilist te voet. Misschien zou een tomtom een oede begeleider kunnen, helaas vergeten. Alle goeds op deze tocht en recht door naar Santiago. groeten Annie en jan. -
14 Maart 2008 - 19:50
Rob Vd Lisdonk:
Hoi Wil,
Ik geniet elke dag van je belevenissen en je schrijft zo leuk. Ik voel zowat de wind beuken en de regen door mijn broekspijpen sijpelen terwijl ik aan het lezen ben. Ik heb mijn eigen fantasieen over je slaap en ontbijtomgevingen. Ik denk dan aan hoe mijn oudtante Marie woonde en leefde anno 1970. Terwijl heel Nederland al stromend water had, had zij nog een heuse waterpomp in de keuken en ze sliep in een bedstee!
Ik kijk weer uit naar morgen.
Succes met de volgende etappe -
14 Maart 2008 - 20:20
Gonnie En Leo:
Hallo Wil,
Met heel veel genoegen lezen we iedere dag je enthousiaste verhalen.Heel spannend en tevens erg ludiek.We kunnen ze eigenlijk niet meer missen.Je zou beslist na de bedevaart er goed aan doen een boek hierover uit te geven.Dat moet beslist een bestseller gaan worden!
Zijn je voeten intussen weer wat aangenamer aan het worden?
Nog een hint: hou je hondenapparaat in de aanslag! Want bij de Wienersangerknaben willen ze geen senioren!
Nogmaals :"Halt die Ohren steif"!
Tot de volgende keer.
Groeten,
Gonnie en Leo van de Ven
-
14 Maart 2008 - 20:28
Eric Janssen:
Het begint nu ook voor ons een opgave te worden om al die verhalen en reacties bij te benen en dan te bedenken dat je nog geen twee weken onderweg bent... ik zie het al voor me: een extra ingelaste feestavond voor de buurt met een overhoring van jouw yotta avontuur! -
14 Maart 2008 - 20:30
Carla:
Ik wil je even gedag zeggen en kijk uit naar het vervolg van je verhaal. Tot morgen. Slaap lekker.
Jezusje -
14 Maart 2008 - 20:32
Sip En Gonnie:
hallo wil
We kijken er iedere keer weer naar uit om je reisverslag te lezen ,de manier waarop je het schrijft is hardstikke leuk
om te lezen.
Zo hebben we toch het idee alsof we een beetje mee wandelen alleen is het voor ons niet zo vermoeiend als voor jou.
Je doet het hardstikke goed,ga zo door.
We hebben nu het autoboek erbij gepakt
om precies te weten waar je bent.
We blijven je volgen.
Heel veel groetjes en wandel ze -
15 Maart 2008 - 02:01
Marco:
Hebben we toch nog mooi ff een geschiedenis lesje dur bij sjapo.
Ik moet steeds meer denken aan een bepaalde carnavalsnacht waarop we (ralf jij en ik)besloten tevoet naar huis te gaan......ohhh ik heb m'n benen onder mun kont uitgelopen.
Iets wat ik nooit meer vergeet en daarom weet ik dat dit jou gewoon gaat lukken.
blijf vooral zo mooi schrijven.
succes,
MARCO ...XX -
15 Maart 2008 - 05:30
Hoi Wil,:
Normaal hoor ik op deze tijd geluiden bij de buren, maar nu is het akelig stil.Niemand nog wakker.
Wel fijn dat het in la douce france met jou goed gaat. Geeft ons ook voldoening.
Tot de volgende keer.
Groetjes van ons. -
15 Maart 2008 - 07:15
Kitty:
Goedemorgen Wil.
Gisteren heb ik jouw zusje Maria gesproken en toen heb ik haar verteld wat jij in de kerk van Santiago de la C. moet doen om de intelligentste van de familie te worden.Zij wil nu graag dat ik mijn foto scan ,zodat iedereen kan zien wat jij moet doen.Ik denk erover na.
Heel veel wandelplezier. -
15 Maart 2008 - 08:24
Erik-L / Marie-J.:
Goede morgen Wil,
Bedankt voor je verhaal en de kans de geschiedenis weer een wat op te halen.
We hopen je hebt een goede droge dag. De zon van hier zal ik vragen wat veder naar het noorden ook te gaan schijnen.
Baisers,
Marie-Jehan. -
15 Maart 2008 - 08:56
Wim En Maria:
Hoi, Willem
Goedemorgen,wij willen je even feliciteren met de verjaardag van je dochter. Vanmiddag zullen we met haar een borreltje drinken en extra proosten op jouw wandeling en op de grote waardering die we hiervoor hebben.
hou je haaks!
Wim en je zusxxx -
15 Maart 2008 - 09:24
Leo En Tonny:
wat een avontuur je hebt een roeping gemist je had schrijver moeten/kunnen worden. Maar het is niet te laat daarvoor, bundel je verhalen, zoek een uitgever en het wordt een bestseller .Veel succes verder en we volgen iedere dag je verhalen (hebben we toch mooi alvast de primeur van je boek). -
15 Maart 2008 - 09:36
Elly En Peter:
hallo Wil
daarnet van je buurvrouw de juiste toegang tot je webite gekregen, waren al eerder aan het zoeken geweest, maar waarschijnlijk niet goed geluisterd toen ons het adres werd doorgegeven.
In een sneltreinvaart, bijna alle verslagen doorgenomen en de bijbehorende reakties.
Het is in een woord geweldig al dat positieve .
Het lijkt ons dan ook een geweldige stimulans, dat je door dit moderne medium iedereen op de hoogte kunt houden van je vele ervaringen en belevenissen en zelf ook niet van de buitenwereld bent afgesloten en je bijna op het uur na alles kunt volgen in je vertrouwde valkenswaard.
Maar al met al zijn het wel jou voetjes, die het moeten doen.
Vanaf nu zullen we je route gaan volgen en wensen je veel devotie met het volbrengen van je tocht.
Groetjes van elly en peter. -
15 Maart 2008 - 09:51
Ilse:
Há oompje
Proficiat!!
Ben gisterenavond even bij het feestvarken binnengewipt.
Bewonderenswaardig hoe je schrijft, daar kan ik nog veel van leren!
Hier schijnt de zon, ik zal ze ook naar jou sturen dat heb je zeker verdiend!
Groeten en een dikke knuffel van
Ilse -
15 Maart 2008 - 13:21
Hans De Kinderen:
Hoi Wil,
Extra penetentie zou ik zeggen met zo'n natte snuit van Nina. Wellicht wordt je nog eens een echte hondenliefhebber. Fantastisch zoals je gaat en veel respect voor je doorzettingsvermogen.
Erg leuk om zo dagelijks de tocht en jouw belevenissen te kunnen volgen.
Veel succes en de lente is begonnen.....
Groetjes De "sic"
PS. Met Conny en Monique gaat het herstel heel voorspoedig. -
15 Maart 2008 - 15:32
Jos Verhoeven:
Hoi pelgrim ganger
Facinerend dat reisverslag erg boeiend,
Wel erg jammer dat je zo veel wind en regen hebt gehad hopelijk wordt het snel beter.
Nu komt je vindingrijkheid goed van pas,
en dat je dat bent heb ik ondervonden toen we een paar jaar geleden samen zijn gaan skieen en nadat we wat te lang in een cafe op de piste waren blijven plakken we in het donker naar beneden moesten skieen.
Weet je nog hoe je dat oploste?
Juist ja te voet 50m links 50m rechts enz.
Wil heel veel succes en blijf a.u.b. schrijven.
Jos Verhoeven
-
15 Maart 2008 - 15:46
Jos En Ans Wijnen:
Beste Wil,
Wij zijn vrienden van Sip en Gonny en van hen hoorden wij van je voettocht naar Santiago de Compostela. We volgen je verhalen met heel veel plezier en hopen dat deze reis je zal brengen wat je ervan verwacht. Succes en we blijven je graag volgen. -
15 Maart 2008 - 18:57
Carla:
Proficiat met je dochter, zijn vanmiddag bij haar geweest. Hebben een lekkere borrel genomen misschien dat jij dit vanavond ook kunt doen. Het weer was hier fantastisch hopelijk heb jij daar ook wat van meegekregen. Kijk straks nog even of jij weer in de gelegenheid bent geweest om te schrijven, zoniet goed rusten, groeten aan je onderdanen en welterusten slaap zacht.
Leo en jezusje XXX -
15 Maart 2008 - 19:46
John,marcha&kids:
Proficiat met Gabi !!!!gr JMJN -
15 Maart 2008 - 23:35
Frans Van Hetty:
hoi wil
ben net thuis met te veel bar-le-ducs en wat toevoegingen van de onze brouwer in dommelen, hik, hik.
welterusten
fransje -
16 Maart 2008 - 10:33
H,enTon Van Gerven:
Hallo Wil, met veel belangstelling hebben wij jouw reisverhalen gelezen. Wij vinden het een hele belevenis en hebben soms medelijden met je. Maar je geniet ook van alle gebeutenissen en de verassingen, die je tegen komt. Wij vinden wel, dat de pastores meer op hun pastotie moeten zijn. Want als jij daar komt zijn ze dikwijls weg.
Op 1 maart hadden wij naar de kerk willen komen,maar Hanny was geveld door een stevige griep.
Wij volgen verder jouw reis met veel belangstelling (en wij zien, dat er dat velen doen: dus je hoeft je niet al te eenzaam voelen)en wensen je verder veel "goede voeten" en spannende ontmoetingen.
Met vriendelijke groet,
Hanny en Ton van Gerven -
16 Maart 2008 - 13:21
Anne:
Hoi Wil,
het blijft genieten om je verhalen te lezen. Er ligt vast nog een toekomst als schrijver voor je in het verschiet!!Ik bewonder je om je doorzettingsvermogen, ondanks regen, wind, flashbacks of pijnlijke voeten.!Houd goede moed, wij denken aan je. Von en Anne -
16 Maart 2008 - 13:42
Jan Duijsters:
He Wil,
Goed dat die Nina geen Hagen heet van achteren.... Die had ze er vást wél afgebeten.... ahhhhh.... Houdoe! -
16 Maart 2008 - 15:19
Kick En Hanny Jensch:
Hoi Wil,
Wij zijn vandaag voor de eerste keer ingelogd. Hebben wel de voorbereidingen van je tocht mondeling gevolgd via Dimphie en Paul. Met een grote glimlach lees ik je verhalen,maar over wat een doorzettingsvermogen moet je beschikken!!! Petje af.We hebben veel respect voor je en geloven zeker als er geen gekke dingen gebeuren dat je het zult halen.We blijven je volgen. Groetjes.
Kick en Hanny -
16 Maart 2008 - 21:37
Rebecca:
Hoi Wil/opa pannekoek,
Wat een verhalen iedere dag weer! Het is net of wij op je schouder met je mee mogen lopen (zou het daarom af en toe zo zwaar zijn...?) Je schrijft iedere dag weer zo pakkend je avonturen van die dag, dat het wanneer je het zit te lezen is alsof je zelf meeloopt. Maar wat een avontuur iedere dag opnieuw he! Geweldig! Ik neem m'n petje af voor jou, maar laat jij 'm maar vooral lekker opstaan voor wind en wind en moeilijke momenten. Het gaat je goed en ik verheug me al op de verhalen die komen gaan. Heel veel groetjes, en ook aan Antonet als ze dit leest (die behalve dat ze je natuurlijk mist, toch ook wel beretrots op je zal zijn!)
Nogmaals groetjes en tot horens maar weer,
Rebecca (mama van Dave & Kevin) -
17 Maart 2008 - 10:16
Pieter Mikkers:
Ha die Wil,
Schitternd om vanaf deze kant van het scherm jouw belevingen, avonturen, emoties, doorzettingsvermogen, afzien, contacten, slaapzoektochten, enz. enz. te volgen.
Elke dag even jouw site aanklikken en hopen dat er weer een nieuw verhaal op staat. Ook hier komt weer een talent naar boven! Hou je haaks!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
