Dag 4 , 5 en 6

WO 5 maart
Batsheers - Warremme -Les Waleffes - Fumal - Huccorgne - Waret l'Evèque 34km
DO 6 maart
Waret l'Evèque - Andenne - Haillot - Ohey - Ciney 34km
VR 7 maart
Ciney - Custinne - Vet - Houyet - Petit Hour 26,4km

7-03-2008
Hallo iedereen.

Eindelijk weer een internetmogelijkheid gevonden, dus kunnen we weer berichten.
Ik heb gedroomd, dat de oplossing voor mijn voeten mijn oude schoenen zouden kunnen zijn. En ik moet zeggen, Marco Borsato kan zingen wat hij wil, deze keer lijkt die droom wel uit te komen. Het gaat een stuk beter. Er is natuurlijk een hoop vernield en dat heeft tijd nodig om te helen. Ben ik toch even blij dat ik die oude schoenen nog van nieuw loopwerk heb laten voorzien.
Die woensdag ging het richting Waremme. Want ik moest nog een stempel bemachtigen. Op naar het gemeentehuis dit keer. Een mooie stempel.
Buiten gekomen was ik even de richting kwijt en vroeg een een voorbijganger de weg richting Huy. Hij keek gewichtig op mijn kaart, mompelde regelmatig wat in het Frans en vroeg toen of ik met de auto was? Ik zei: 'Ja, ik zit altijd met mijn rugzak om achter het stuur!'. Hij kon de grap er wel van inzien, maar lachte wel als die spreekwoordelijke boer met zijn kiespijn. Uiteindelijk was zijn uitleg ook nog niets waard, want al spoedig merkte ik dat het verkeerd ging. En deze Belg was niet blond! Maar toch ...

Als je zo op je gemak verder loopt, je kijkt eens rond, je tracht te genieten van de omgeving, ondanks dat de onderdanen van zich laten spreken, dan kan het toch voorkomen, dat plots de nood hoog wordt. En je eigenlijk onmiddellijk uit de broek wilt. Maar op deze eenzame wegen door God's open akkers geen WC te vinden. In de verte een bossage ontdekt; er op af. Daar werd mijn ophandenzijnde omgeving-onterende-daad op voorhand bruusk afgestraft. Mijn pronte vlaggenmastje met zijn 4 parmantige vlaggetjes werd abrupt afgebroken door een dwars uitstekende tak van een boom, die ik in alle haast niet had gezien. Goed ik werd gestraft dus en dan ook nog maar de daad!
Even later heb ik in een bushokje mijn mastje maar gerepareerd. Want ik kon die extra herkenbaarheid voor de langs razende auto's van de N20 best gebruiken. Ook hier rijden ze zowat de plooien uit je broek. In het vervolg zal ik straks, in het normale leven, wat attenter zijn op voetgangers. Weer wat geleerd op mijn Camino.
Ik ben snel de N20 afgegaan, richting Fallais en via een fietspad naar Fumal. Er was een nieuw pad aangegeven naar Huccorgne. Prachtig, maar na 3 km kom je er achter dat op de laatste 40 meter de doorgang versperd wordt door een enorm hek. Geen doorkomen aan. Via een glibberig pad langs een riviertje uiteindelijk ergens op een grote weg aangekomen. Geen idee waar ik was. Uiteindelijk in Huccorgne uitgekomen. Kerk dicht en pastorie gesloten. Nergens een gîte of B&B te bekennen. Een adres gekregen in Waret-l'Evèque. Daar kon ik overnachten. Speciaal voor Santiago pelgrims. Oei, echter toch nog ruim 7 km lopen.
Een pracht overnachting: Fam Guinde. Beiden ook Compostelle lopers, maar dan in etappes. Heel vriendelijk ontvangst en heel gastvrij. Het ontbrak me aan niets. En dat voor niemandal! Bedankt fam. Guinde! Het beloofde kaarsje krijgen jullie in Lourdes.

De volgende dag, na en heerlijk ontbijt ging het richting Andenne. Ik had nog geen stempel. Op naar het gemeentehuis. Maar zij deden daar niet aan mee, moest ik maar naar het office du tourisme gaan. Loket gesloten. Maar boven hoorde ik stemmen, dus de trap maar op. Daar heb ik me van een stempel laten voorzien, door een lieftallige dame die probeerde Nederlands te spreken en heel veel moeite deed om die stempel in haar bureaulade te vinden.
Na Andenne besluit ik van de grote weg af te gaan en een binnenweg te nemen naar Ohey. En de meer kilometers maar voor lief te nemen. Ik heb het wel gehad met dat drukke verkeer. Een goed besluit. De weg was prachtig. Vlak naast de weg loopt een snel stromend riviertje. De weg gaat stroomopwaarts. Dan weer kon ik mijn stok in het riviertje steken, dan weer stroomde het een tiental meters onder mij en dat zo enkele kilometers lang. Gelijk de weg van Lourdes naar de Gavernie, die de rivier de Gave volgt naar zijn oorsprong (dit voor de kenners). In Ohey aangekomen is het nog 17,5 km naar Ciney en het is inmiddels vijf over twaalf. Een rekensommetje leert dat het tegen 4 uur zal zijn als ik in Ciney aan zal komen. En dan nog een overnachting. Vertrouwend op Saint Jaques dat hij me zal helpen, de pas er ingezet. Als ik onderweg in Sorée mijn brood aan het opeten ben, zie ik dat ik tegenover een pastorie zit. Dus dat eerst proberen. Helaas niemand thuis. Ook de buren niet. Dan maar verder dus.
Blij als ik de kerk van Ciney zie. Gevraagd waar de pastorie was aan een stel jongens. Maar die wisten van het bestaan niet af. Dan maar de kerk in, mogelijk dat daar wel iemand zou rondlopen. En zo ja, dan wist die natuurlijk wel waar de herder van de stad zich zou bevinden. En zo was het ook. De pastoor ontving me joviaal, mede toen hij de brief van pastor Schaar las. En hij raakte erdoor in verlegenheid, want de bisschop sliep op de pastorie en er was daarom geen plaats. Maar zeker bij de paters in Chevetogne! Ruim 10 km verder. Maar hij regelde vervoer voor mij. Een stempel en de zegen wilde hij nog wel geven. Echter bij de paters aangekomen bleek er geen plaats te zijn. Pater Hôtelier was ziek en er was geen vervanger. Uiteindelijk terug naar Ciney en in een broedersklooster ondergebracht. Helaas had men geen avondeten omdat ik te laat was, maar wel een ontbijt de volgende morgen. Maar Ciney bezit ook nog restaurants, dus omkomen van de honger zou niet gebeuren.
Ik kreeg er 's morgens ook nog mooi een lunchpakketje bij. Ik had besloten om het vandaag echt rustiger aan te doen. Ben al later vertrokken dan gebruikelijk en met opzet rustig gelopen. Snel buiten Ciney de grote weg af, de N982 genomen richting Custinne. In dit dorpje heb ik mijn koffie gezet en een broodje gegeten en na de voeten te hebben gemasseerd, weer op weg gegaan, de N982 nog steeds volgend naar Houyet. Op het VVV naar een overnachting gevraagd, want je raadt het al, ook hier niemand op de pastorie. Maar op het VVV van een lieve dame een B&B adres gekregen in Petit Hour. Zij informeerde eerst of er wel iemand thuis was en toen op weg gegaan. Vlak voor het VVV eerst nog even mijn bijna vergeten lunch gebruikt. Op een bankje voor het VVV, waar een heel piep klein zonnetje door de wolken trachtte te komen. Voor mij waren twee lui van de gemeentewerken Houyet bezig een verkeersspiegel aan een paal te monteren. Als er op de wereld één ras gelijk is aan elkaar, dan is het wel het ras van gemeentewerkers. Ook hier stalen zij weer de show door hun 'enorm' werktempo, hun minuten lang werkoverleg, het gigantisch lang zoeken naar het benodigde materiaal en toen uiteindelijk de spiegel tegen de paal hing, hun communicatief vermogen naar de persoon die de spiegel zou richten, om hem die spiegel die kant op te laten wijzen waarvoor hij uiteindelijk bedoeld was, nl: bestuurders van auto's helpen om het kruispunt te overzien. Gedurende mijn middagmaal slaagden zij er niet in de klus te klaren. En of ze nu al klaar zijn ....
Op mijn overnachting is het prima. Morgen weer verder. Godfried wacht in Bouillon. Maar of ik hem morgen al zal zien?

Tot de volgende keer,
Groeten, Wil