Dag 1 en 2

ZO 2 maart
Dommelen - Achelse Kluis - Neerpelt - Hechtel 34,8km
MA 3 maart Hechtel - Houthalen - Hasselt
22km

2-03-2008
Hallo iedereen,
Er is een internetaansluiting gevonden. Dus kan ik berichten.

Terug naar de dag van gister, de dag van vertrek. Ik was bijzonder verrast over de geweldige belangstelling die een ieder getoond heeft voor mijn vertrek. Er ging best wat door me heen. Veel geslapen had ik die nacht al niet, de spanning vierde hoogtij. Hopelijk heeft iedereen toch wel een moment van aandacht gehad, want eerlijk gezegd weet ik dat niet meer. Die vele bemoedigende woorden zullen me goed doen en zeker steunen. Trots ben ik op mijn Antonet, dat ze me het vertrouwen gegeven heeft om deze bijzondere pelgrimstocht te kunnen ondernemen.
Ik vind het wel vervelend dat ik niet iedereen van de buurt een hand heb kunnen geven. Want toen ik die massa daar buiten op straat zag staan, wilde ik eigenlijk nog maar een ding: aanlopen! Het werd me echt te veel. Slechts een enkeling heb ik de hand geraakt. Hopelijk kan de rest het begrijpen. Ik was blij dat John met me mee liep tot aan de Achelse Kluis. Dat leidde de gedachte aan het afscheid behoorlijk af. Na de Kluis is het richting Neerpelt gegaan om bij volle neef Leo en zijn vrouw Gonny een pauze te houden. De soep en koffie deden me goed. Toen weer doorgelopen naar de eindbestemming van de eerste dag: Hechtel. Onderweg wilde ik de dorst lessen met een cola uit een automaat. Daar ben ik van mijn eerste euro bestolen, want hij slikte de munt wel in, produceerde een hoop kabaal, maar cola geven, ho maar! Na enkel te kreunen en zuchten zweeg hij in alle talen en hield het voor gezien. Weg euro, geen cola. Bij een andere automaat had ik meer succes.
Om 16.30 uur aangekomen bij het Internaat Don Bosco in Hechtel. Men verwachtte me al. 's Avonds met de paters meegegeten. Ook deelgenomen aan het avondgebed. Bijzonder vriendelijk en hartelijk was het verblijf daar.
's Morgens redelijk vroeg opgestaan. Ik was uitgenodigd om voor de ochtendmaaltijd deel te nemen aan de mis en ochtendgebed. Aanwezig waren ongeveer 9 paters en een leek (ik dus). Na het ontbijt nog snel even mijn thermosflesje met heet water gevuld, voor een koffie onderweg. Tegen achten heb ik afscheid genomen en de weg richting Hasselt genomen.

Plezierig lopen is die hoofdweg niet; Auto's razen, als ze niet in de file staan, onophoudelijk langs je heen. Er is helaas geen ander weg anders had ik die zeker genomen. Onderweg wat brood gekocht voor het middagmaal en tegen tienen na 10 km net buiten Zonhoven in een bushokje mijn eerste koffie gezet. Het weer was goed, wel bewolkt en soms zelfs even een twijfelachtig zonnetje. Maar, ik had na de koffie koud enkele kilometers gelopen en de eerste druppels meldden zich. Dus mijn compagnon afgedaan en stuntelend de hoes over hem heen getrokken. Toen ik daar eindelijk mee klaar was en hem weer correct op mijn rug had gedrappeerd hield het op met regenen. En het heeft ook niet meer geregend. Weer een les! Om 11.45 uur passeerde ik het bordje Hasselt en had ruim 16 km afgelegd. Maar het duurde een klein uurtje voor ik in het centrum gearriveerd was. Totaal 22 km afgelegd deze tweede dag. Eerst even een bezoekje bij het Heilig Paterke gebracht en bij de Minderbroeders mijn stempel opgehaald. Ze konden me geen overnachting bieden, dus dan maar naar iets anders opzoek. Ik heb in een studentenhotel een kamertje kunnen krijgen. Hier kan ik de krachten opdoen voor de dag van morgen.
Nog vermeldingswaard is de toestand van mijn onderdanen. Ze hebben me verblijd met enkele ferme blaren en nogal wat pijn. Beide voeten heb ik goed onderhanden genomen: geprikt, gedrukt, ontsmet en van verband voorzien. Een beetje kreupel loop ik wel. Wordt het nu toch nog een boetetocht ...? Dat ik zo snel van toerist, naar pelgrim tot boeteling zou transformeren had ik niet verwacht. Dat het pad niet over rozen zou gaan was bekend; Maar ze hadden de stekels er best af mogen halen.

Tot de volgende keer!
Groeten, Wil