Dag 32
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Wil
02 April 2008 | Frankrijk, Espagnac
Egletons - Eyreins - La Bouldoire - Pouymas-Haut - Veillemard - Saint Martial-de-Gimel - Espagnac, 35km
2-04-2008
Hallo beste lezers,
Gisteravond een ontdekking gedaan. Zijn mijn voeten nu sterk aan de betere hand, blijken nu mijn schoenen te bezwijken. Rechterschoen, over een lengte van 7 cm, het leer van de zool gescheurd. Aan de binnenzijde een stukje van 1 cm. Ik heb de grote scheur met tape gerepareerd, de kleine was nog niet noodzakelijk. Ik wil op deze schoenen zo lang mogelijk blijven doorlopen. Ik hoop dat ik het red tot Cahors en het liefst tot in Lourdes. Want daar heb ik meer tijd en gelegenheid om naar een schoenmaker te gaan. Want in deze kleine dorpjes vind je hier geen schoenmaker.
Als ik mijn schoenen aantrek is het een grappig gezicht, die witte streep. Daar ik gisteren naar Egletons ben uitgeweken, moet ik vandaag de route wat verleggen. Ik hoef niet naar Corrèze. Voor die nieuwe route moet ik wel een kilometer of 9 over de drukke N89. Het is nogal mistig vanmorgen, dus zal ik alles uit de kast halen om goed gezien te worden door de aankomende automobilisten. Als ze me pakken, dan in vol tenue. Maar bij Eyrein kan ik van de N89 af. Nu zijn het enkel binnenwegen voor de rest van dag. Het voordeel van de N89 is, dat deze vlakker loopt. Nu gaat het weer sterk op en af.
In Eyreins heb ik mijn eerste koffiestop. Lekker zo’n bakkie! Het gaat weer door, door de bossen. Waar nog steeds de kaalslag plaatsvindt. Na Pouymas-Haut kruis ik de D978. En net op deze kruising passeer ik mijn 1000 km punt. Het is 5 voor 12. Tijd voor een foto! En tijd voor de lunch. Ik vind niets anders dan de berm van de weg voor een lunchplaatsje. Als ik weer aanloop trwijfel ik over de juiste richting. Een tegemoetkomende auto houd ik aan en vraag de weg; gelukkig maar, want ik liep dus fout. Ik zing mee met een deuntje van mijn elektronisch maatje.
Ik heb vroeger graag in het koor van broeder Rudolf gezongen. Het was trouwens op de lagere school één van de weinige verzetjes. Er waren altijd heel veel repetities ten tijde van een groot kerkelijk feest. Eerst veel op de Aloysiusschool repeteren en later bij de nonnen in een schoollokaal tezamen met het mannenkoor. En dan met een echte koordirigent. Want Rudolf kende zijn plaats. Hij stond dan bij het mannenkoor. Bij de bassen. En dan was het uiteindelijk zover. In de kerk, boven op het koor. Eerst via de wenteltrap naar boven, daar dan links af richting kerk, onder de blaasbalgen door van het orgel en dan kwam je in de kerk uit. Van bovenaf naar beneden kijken. De kerk zat vol volk. En dan moest je stil zijn. Niet meer praten. Bij het opstellen, heel heel stilletjes doen. En dan die organist achter zijn grote klavieren. Eén wit ding aanraken en boven kwam er geluid uit een pijpje. Dan plaatste hij ineens met vol geweld twee grote handen op de klavieren. Oorverdovend! Soms trok hij nog aan verschillende stokjes. En met zijn voeten ging hij ook te keer.
Na de mis was er altijd een tractatie, meestal een reep chocolade. Een machtige indruk voor een klein menneke!
Ik heb ook nog eens een solo gezongen. Toen neef Leo trouwde met zijn Thea. In de Antoniuskerk, het Ave Maria. Mijn eerste buitenparochiale optreden. Bij Gemma, ’s avonds achter op de fiets een paar keer gaan oefenen bij de dirigent. Ik vond dat toen kei spannend. Tijdens de receptie kreeg ik van Leo 2 briefjes van een rijksdaalder. Ik was de koning te rijk!
Ik kom via de D61E in St. Martial-de-Gimel. Ik las hier een pauze in. Tijd voor een koek van zuster Joelle. Naast mij is een man bezig een muur te metselen. Met van die grote onregelmatige stenen. De specie gooit hij met een schop er op en met zijn handen duwt hij steen en specie op hun plaats. Het is een heel uitzoeken met die variatie aan stenen, om toch nog een redelijk patroon erin te krijgen. Gezien zijn tempo staat het zeker per uur en niet per meter. Een gezellig praatje kan er ook nog wel bij. Niet te lang want ik wil door, hij duidelijk niet. Ik wil graag tot in Espagnac gaan, om daar iets voor vanavond te zoeken. De dorpjes zijn hier niet groot, dus kan het spannend worden. Ik voel een blaar in mijn handen. Niet denken dat ik inmiddels, om mijn voeten te sparen, op mijn handen ben gaan lopen. Komt door het wrijven van mijn stok in mijn handen; een behoorlijke eeltlaag heeft zich in mijn hand gevormd, daar waar ik mijn stok vasthoud. Een geniepig kloofje springt daar ook steeds open; 'een kleufje' zei ons mam tegen zo’n ding. Zij had vroeger onzettend veel last van 'kleuve'. En dan ’s avonds insmeren met die gele vette 'kleuve'zalf: medicinale spenenzalf. Handschoenen aan en dan naar bed. Zal onze pa fijn gevonden hebben(?).
Ik kom in Espagnac aan. De Mairie is dicht en ik lees dat de burgervader voor 4 dagen afwezig is. Maar tijdens zijn afwezigheid gaan de werkzaamheden op de Mairie gewoon door van 9.00 tot 12.00 uur; goed geregeld burgervader!
Ik rust bij een fonteintje wat uit en eet nog een appel van de zuster. Ik ruim de rommel op en breng die naar een afvalcontainer. Op dat moment komt een mevrouw aanrijden en gooit flessen in de glasbak. Zeker een feestje gehad, zoals mijn buurman.
Zij biedt me een overnachting aan op mijn vraag of hier iets te vinden is.
Ze wijst me de weg en ik ga er naar toe; een luid blaffende hond met een even luid foeterende man komen me tegemoet. De hond kalmeert en de man ook.
Hij laat me de kamer zien en ik heb weer onderdak. Maar wie deze goede mensen zijn?
Tot de volgende keer.
De groeten, Wil
-
02 April 2008 - 21:35
Eric:
gefeliciteerd Wil met je eerste 1000 kilometers, een echte MIJLPAAL!!! -
02 April 2008 - 21:55
Will En Mieke:
Wil: Geweldig: 1000 km. Hebben weer enorm genoten van je verhalen. Zorg goed voor je voeten en voor jezelf !!!
Groetjes.
Will en Mieke.
-
02 April 2008 - 22:19
Wil Zv Jean D'Arc:
Willem, Willem, Willem toch,
Ooit scoorde mijn vader als verzekeringsman 1 TON (afgesloten verzekeringen) en werd door de directie gefeliciteerd.
Jij doet het vandaag ook. 1000 km. Kerel, duizend!!!
Proficiat.
Wens je van harte toe dat de grote zooi, die nog moet komen je op een goede manier , dus goed afgaat.
Dit bericht is helaas mijn laatste reactie. Vertrek naar Italië en weet niet of en hoe je te bereiken zonder die apparatuur, die jou ter beschikking staat.
Willem, geloof zo lang je kunt in jezelf. Jij bent jij. En al die anderen slechts buitenstaanders op momenten dat je het grote werk zelf moet doen.
Succes kerel met alles wat deze tocht aan hobbels jou opdringt.
Succes met het goed absorberen van wat je beleeft.
Succes met je pèlerinage.
Antonet, jou wens ik een bijzondere ontmoeting toe met een kei van een vent.
Salve Willem.
Je Lourdes-makker -
02 April 2008 - 22:24
Eric:
Wil zv Jean D'Arc, Wil zv Jean D'Arc, Wil zv Jean D'Arc toch, bedankt tot nu voor je prachtige verhalen, ik zal ze missen. Fijne reis naar Italië. -
03 April 2008 - 06:57
Kitty:
Wil,
Ook van ons gefeliciteerd met het bereiken van de 1000km.Geweldig!!!!!!!!!!!! -
03 April 2008 - 07:10
Leo En Tonny:
proficiat met 1000 km in de benen met pijnlijke voeten.wie doet je dat na? geweldig en dan die smakelijke verhalen, iedere dag genieten, ga zo door, werd er op school gezegd en je kreeg een stempel. heb je ook een plaatje gekregen bij iedere 10 stempels? Op naar de 2000 km en dan is het end in zicht, succes verder. -
03 April 2008 - 09:16
Jacqueline:
Wil, Van Harte Gefeliciteerd met je 1000 km op je oude schoenen. Geen wonder dat de zool versleten is. Ik wens je nog heel veel prettige km toe en zorg goed voor jezelf.
Groeten, Martin en Jacqueline -
03 April 2008 - 11:13
Carla:
Hoi Willem,
De eerste mijlpaal berijkt 1000 km PROFICIAT. Da's wel balen van je schoenen, hopelijk kun je ze laten repareren. Je hebt weer flink wat km. gelopen en gelukkig wat beter weer. Pas goed op je zelf, voor vanavond slaap lekker en morgen veel succes met mooi weer.
Doeiii jezus XXX -
03 April 2008 - 12:47
Toon Ras:
Hallo Wil,
De mensen waar je de nacht mag doorbrengen, zullen wel denken "die Hollanders hebben nog geen geld voor een paar goede schoenen". Nee Wil, zonder gekheid ook namens de Rasjes proficiat met het berieken van de eerste 1000 kilometer, die kun je toch alvast wegstrepen.
Veel succes daar en op naar de volgende 1000.
Groetjes,
Toon -
03 April 2008 - 13:45
Peter En Elly:
hallo Wil, van harte gefeliciteerd met het bereiken van de 1ste 1000 km. Wij wensen je nog vele goede kilometers en blijven genieten van je leuke verhalen. Groetjes Peter en Elly uit Hamont. -
03 April 2008 - 15:16
Gerard Schellens:
Ha, vriend
Proficiat met je 1000 km, ik ga wel gewoon werken.
Nee jongen je hebt 't verdiend.
We volgen je op de voet, prachtige verhalen, doe je best en heel veel succes
verder.
Gegroet
Fam. Schellens -
03 April 2008 - 15:19
Diny:
Wil en Antonet,
Bijna op de helft, proficiat.
-
03 April 2008 - 17:01
Loes Van Der Zande:
Hoi Wil
Heerlijk die verhalen. Ik lig regelmatig in een deuk als ik voor me zie hoe je gaat overnachten. Succes met je handen, voeten en schoenen en op naar de volgende 1000 kilometer.
Groetjes Loes -
03 April 2008 - 17:40
Kick En Hanny:
Wil, wat geweldig 1000 km.Veel succes met de resterende kilometers. We blijven je volgen,wij genieten van je verhalen, maar beseffen dat het voorjou hard werken is. Tot de volgende keer.
Groetjes Kick en Hanny -
04 April 2008 - 09:37
E-L Et M-J.:
Willem, ik hoop je komt nog veel van die zusters Joëlle tegen op je pad.
Deze mensen zijn misschien wel op je pad gezet ter ondersteuning van je pelgrimage. Je wandelt niet alleen, onze gedachten en wensen naar boven gestuurd begeleiden je et on donne un coup de main
ã toi.
Heb jij de zangstem van je Moeder geerfd?
Dan zit het wel goed.
Bisous,
Marie-Jehan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley